สมุนไพร ถือเป็นที่รู้จักกันดี ในประเทศไทย มาตั้งแต่สมัยโบราณ โดยคนโบราณสมัยก่อนมักจะนำเอาพืชพรรณต่างๆที่มีสพรรพคุณ มาใช้รักษาโรค ช่วยในเรื่องสุขภาพ จนถูกยกขึ้นมาให้มีคุณค่า มีความหมายทางยามากยิ่งขึ้น แต่สิ่งที่คนทั่วไปรู้จักมักมาจากธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็น พืช สัตว์ และ แร่ธาตุ ซึ่งโดยส่วนเราจะรู้จักแค่ว่า สมุนไพรจากพืชเท่านั้น
ยาจากสมุนไพร สามารถต้มผสมรวมกันได้ แต่ต้องอยู่ในหลักของตำรับยา ที่มีการทดสอบมาแล้ว ซึ่งแต่ละชนิดจะไม่สามารถต้มรวมกัน และ ยังกลายเป็นพิษได้อีกด้วย โดยสมุนไพรจะต้องมีผลต่อชีวิตของมนุษย์ ในการส่งเสริมทางด้านสุขภาพ และ รักษาโรค อันหมายถึงความหมายทางยานั้นเอง ในช่วงหลังๆมักจะถูกแปลรูป ด้วยการหั่น การบด ให้เป็นชิ้นเล็ก หรือ เป็นผงบดละเอียด อัดให้เป็นแท่ง ปั้นเป็นเม็ดกลมๆ เพื่อง่ายต่อการรับประทาน
พืชสมุนไพรบางชนิด เช่น เร่ว กระวาน กานพลู และ จันทน์เทศ เป็นต้น พืชเหล่านี้ถ้านำมาปรุงอาหารเราจะเรียกว่า เครื่องเทศ สามารถนำมา ตากแห้ง ต้ม หั่น บด เพื่อนำมาบริโภคเป็นยารักษาโรค หรือ บำรุงร่างกาย
สมุนไพรจากสัตว์ เป็นการนำสัตว์ชนิดต่างๆ โดยจะนำเอาร่างกาย อวัยวะต่างๆมาใช้ทำยารักษาโรค ซึ่งมีทั้งสัตว์บก สัตว์น้ำ สัตว์อากาศ และสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ เช่น กระดองเต่าหับ กระดูกค่าง กระดูกงูเห่า ดีงูเหลือม น้ำนมเสือ หนังเสือโคร่ง เป็นต้น
สมุนไพรประเภทแร่ธาตุ เป็นการนำ แร่ธาตุ ทรัพยากรทางธรรมาชาติ ด้านธรณีวิทยา จำพวก หิน ดิน เหล็ก ทองคำ สิน นำมาใช้ประโยชน์ด้าน การบำรุงร่างกาย และ การรักษาโรค เช่น การบูร พิมแสน เกลือ สารส้ม ดินสอพอง กำมะถันแดง เป็นต้น